Yalanı Sönmüş Aydınlık Resim

serin ürpertiler ülkesinde
mırıldanan kuşun ellerindeyiz
damarından geçerek yaprağın
durgun akşamlara vurulduk

ıslanacağız elbet kurşunlarıyla göğün
inanıp saklanacağız üşüyen aşklarımızın koynuna
duymalı renkleriyle uyuyan bahar
ateşlerden çaldığımız sevgiyi
ağacın eğiminde ıslak gövdeler
yalanı sönmüş aydınlık resim
maddeden daha derin bir şey olmalı
karanlığı büyüleyen pandomim

içinin sükütünda bir sabah yine
saçlarımdan çekip alacaksın içeri
kaybolacağız nefes nefese
mor yokuşların o garip coşkusunda
bir yol var senden ileri bana yakın
aşkın kırık aynaları var orada
bir atlayabilsek gediğine
ıslak dudaklarımızda pembe bulutlar
sevişeceğiz boşlukların içinde.