Yalanların Açtığı Yaralar - 1

Tanıdık bir ses böldü geceyi orta yerinden
Tütün sarısı bir mevsim öncesiydi
Zamansız bir resim asılmıştı duvara
Ulu orta idam ediliyordu duygular
Birazdan tanrısız bir şafak sökecekti
Ve rüzgarlar tutukluydu

Usulca doğruldu adam oturduğu yerden
Kadehi boşalmıştı
Doldurdu

Açıp pencerenin kanatlarını
Gözlerin de eski bir şarkıyla
Uzaklara daldı
Temmuzdu
O an uzatsa elini denize dokunacaktı
Korktu

Düşündü adam
Ne zaman geleceği bilinmeyen ölümü
Bir sigara yaktı
Saatler beynine basarak geçiyordu

Dilinden dökülen sözlerin
Havada bıraktığı ağır koku
Kaplamıştı bütün odayı
Yalanların açtığı yaraları hatırladı
Yalnızlık
Paslı bir bıçak gibi saplanmıştı sol yanına
Suçluydu