Yalanmış Hepsi

Gitti artık dönmez geri
Çocukluğumuzda kaybettik biz baharı
Ne bağımız kaldı ne bostanımız
İçimizde bir acı kaldı

Tarumar ettik yurtlarımızı
Bülbüller gül şensiz kaldı
Hoyratça tükettiğimiz sevdalarımızdan
Elimizde ne kaldı...

Kış kıyamet kapıya dayandı
Kar ha yağdı dağlarımıza
Ha yağacak
Nasıl olsa sonu ölüm hayatın
Davamız mahşere kaldı...

Gülüp geçtik hep ne söyledilerse
Boş verdik hayatın cilvelerine
Gün be gün sarardık solduk
Yolun yarısına varmadan
Deliye döndük...

Artık hiçbir şey sarmıyor beni
Ne varlık duygusu ne yokluk hissi
Ne oğlu ne kızı ne de kızanı
Yalanmış, yalanmış hepsi

Fevzi CAHİT
Ozanca/İZMİR