Yalın Bir Hece

Gölgem
Bardak dolusu gözyaşım
İçtikçe başımı döndüren
Rüzgar darbesi kadar keskin
Kızgın bir kum tanesi kadar yalnız
Biraz asil
Sureti gizeminden edalı duran
Kaçan her saniye ardında iz bırakan.

Işık
Bulutumsu bir ürkeklik kadar masum
Bir kayık gibi sallantıda ümitler
Dalgasına emanet
Bir köpük birasında bitirdiğim sigaram gibisin
Sen gerçek misin...

Gün
Günden güne hayat
Resimlerimde eskittiğim gençliğim
Bir sen kaldın ya onu da biliyorum
Ruhum tutarsızlaşmada
Yalnızlık bedenim
Çırıl çıplak bir yankı
Kulaklarında çınlayan
Veda bestesiyle günü gününde son bulan

Mevsim
Baharı beklerken yazdan olmak
Küçük bir çiçek gibi
Sabırsızca
Can suyunu beklemek
Bekleyip de gelmeyenleri saymak gibi
Takvim yaprakları
Yırtıp attığım
Rakamlarım hala ellerimden
İzleriyle dudaklarımdan dökülen
Her yağmur
Kar ve güneş tadında bir mektup da
Seni anlatır
Masum yalanlarımla.

Ülkem
Yakamoz ışığında gördüğüm
Yüzümde ki çakıl izlerim kadar gerçek
Bir o kadar acı veren
İliklerimde bir mavi gözlüm
Derin...
Sert bakışlı bir okyanus
Resimlerinde gördüğüm
Sevdalın..

Ben
Biraz melankolik
Parisden Viyana'ya bir benlik
Ben hiç Mardin'e gidemedim
Uzaktan yılana benziyormuş
Öyle söylediler
O kadar uzak ki taa şuramda
Paris sokaklarında gezerken
Mardin'den bir o kadar ırak
Soğuk bir bıçak gibi kurak olan
Yalnızlığımla...