Yalınayak

Yalınayak yürüyorum uzun , sakin, huzur dolu bir kumsalda.
Ayağımda şıpıdık terliklerim ,
Üstümde ,
gökkuşağının tüm renklerini barındıran ,
tiril tiril bir elbise,
Hafif bir rüzgar başlıyor ,
uçuşuyor elbisemim etekleri.
Gökkuşağının renklerine saklanmış kelebekler ,
kanatlarını açıp uçmak istiyor rüzgarın esintisiyle maviliklere.
Birden ,
çıkarıyorum şıpıdık terliklerimi ayaklarımdan ,
Yürürken ıslak kumların üstünde,
Hissetmek istiyorum ,
Dalgaların minik köpükleriyle
usulca ayaklarımın üstünden geçişini,
Köpükler dans ediyor rüzgarla ,
Islak kumlar , sahne olmuş
eşlik ediyor sanki onlara.
Rüzgar şefkatli ,dalgalar sakin ,
misafirperver sahilde huzurla dans etmeye devam ediyorlar
birbirlerini bırakmaya niyetleri hiç yokmuş gibi.
Kumların arasında bir şey parlıyor ,
Eğilip bakıyorum;
Bir istiridye mi , acaba inci var mıdır içinde ?
Gülümsüyorum...
Yürümeye devam ediyorum ,
Arkama dönüp bakıyorum bıraktığım ayak izlerime,
Yürüyorum , içim huzurla dolu,
Hiç bitmesin istiyorum bu sahilin, bu yürüyüşün ,
Şıpıdık terliklerim elimde ,
Tekrar dönüp bakıyorum kumdaki ayak izlerime ,
Bu defa belli belirsiz ,
Hatta köpüklerin arasında kalıp silinmişler neredeyse .
Güneş'in kavuşma zamanı
ufkun sonsuzluğunda bekleyen sevgilisine,
Sarılırken sevgilisine bütün özlemiyle,
Tıpkı bir tavuskuşunun açtığında kanatlarını ,
Rengarenk ve eşsiz desenleri kıskanıyor gibi
yayıyor maviliklere paletindeki tüm renkleri,
Kullanarak gökkuşağı fırçasını ,
Usta bir ressamla yarışırcasına ,
Çiziyor eşi benzeri olmayan ,
sanat eserini.
Yalınayak seyre dalarken
uçsuz bucaksız bu eşsiz tuali,
Fark ediyorum birden
kavuşmuş sevgilisine
renklerin efendisi,
Şıpıdık terliklerim ve ben
usulca elveda diyoruz
rahatsız etmeden,
Köpükleri , ıslak kumları , sahili,
Sevgilisiyle baş başa kalmak isteyen
renklerin efendisini .
Aynur Ateş Aydın 2018