Yalın/z/lık

Korkakça yazdığım şiirlerdesin
cesaretin deliliğinden korktuğum
ve cahillin adaletinden
ne zaman öfkeyle kalksam hep zarara uğradım
bu nasıl bir haddi
bu nasıl acı bir tad

ürkekçe düşündüğüm düşlerdesin
bedeli ağır oldu duygularımın
muhattabı sağır

ve sığınılan umudun avuntusundan kaçtım
görkemli sözlerin yalanlarından
gülen gözlerin ihanetinden
afetmenin erdeminden
gündüzünden gecesinden
ağzından cıkan her sözün hecesinden
türlü maazeretinden
güvenmek sana
çok zor zanaat
kanaat etmekse olmaz.

kararlı yürüdüğüm tek yoldu yalnızlık
her seferde ele verdi kendini..