Yalniz Bir Operadır Suskunluğun

Aşk duraklarda eskir,gemiler limanlarda
Hasret yüreklerde erir,yeminler yalanlarda
Acı çürütürken seni,beni ayrı tutamam
Yaşam bitirirken beni,sana ölüm katamam
Tek çare bu diyorsan yine de
Hadi birkez daha öldürelim beni
Yokluğun kadar zor değil inan
Sen bilemezsin beni en çok neyin incittiğini

Yalnız bir operaydı kış günlerinde dinlediğim
Bazen de sadece bir zaman hatası
Bazen kavuşamama,adını karalamaktı kağıtlara
Uzun bir suskunluktan sonra kısaca konuşmaktı

Bir film adresine takılıp kalmak öylesine
Tuhaf bir cesaretle meydan okumaktı
Anahtarın kapıyı açtığında mutlu olmak
Birgün ışığın karanlığa kavuşmasını anlatmaktı.
Sözcükler dans ederken olduğu yerde
Öylece bırakıp,çekip gitmekti ansızın
Gözyaşını tutup içinde biriktirmek
En son kendine bir çikolata ısmarlamaktı

Bazen saatlerce boşluğa dalıp
Gözlerinin bebeğini gittiği yerde bırakmaktı
Bir mektubun içine gizlemekti ayrılığı
Bazen sevdiğine bir sofrada ekmek olmaktı
Yıkılmaktı arasıra tenha bir köşede
Bir anda havai fişek gibi patlamaktı
Bazen en deli uçurumları yaşamaktı içinde
Bazen de,suskunluğunun içinde yalnızlığa dalmaktı