Yalnız Şiir...

Bir gün oturup acıya karşı,
Alırsın başını avuçlarına...

İmitasyon mutluluklar süzülür,
Beyin hücrelerinden;
Ağrıdan çatlamak üzere,
Bitap;
Yorgun şakaklarına doğru...

Her şey olmak isterken kainatta,
Hiç kimse olduğun gerçeği çarpar,
Alaycı bir ifadeyle yüzüne...

Bir şiir yazmak isterken,
O'na...
Sadece onunla örülü...

Ve dizeler boyu,
Dizginlemek isterken O'nu,
Başka bir şiir çarpar yüzüne...
Üçüncü tekil şahısların boğucu nefesinde,
Başka bir aşk vurur suratına...
Sana kendi şahsının durumunu hatırlatır...
Yani sen birinci tekil şahıs değilsindir,
Ve olamayacaksındır da...

Gelen çarpar, giden çarpar...
Yüzünde her çarpışmadan arta kalan,
Bir yarım hüzün...

Bir anlamı kalmamıştır artık,
?anlam? olgusunun...

Son bir isteğin vardır her idam mahkumu gibi...
?Ver bir sigara?
Ve devrilir sehpa...

(24/07/2008-ANKARA) (A-Y)