Yalnız Yatağı Kanepeler

Haram gecelerimiz var aklımda,
Günah bittikten sonra kalkıp baktığımız pencerenin buharı
İsimlerimizin baş harflerini yazıp kalp içine alırdık ya...
Bir de sabah çekişmelerimiz vardı
Yatağı sen toparla, kahvaltıyı sen hazırla
Hep ben yapardım söylenerek,
Şimdi seninle yeni bir sabaha uyanacağımı bilsem,
Bir değil, binlerce kahvaltı hazırlarım sana.
Şimdi yoksun diye dağılmıyor yatağım
Bazen hiç geçmiyorum bile yatak odasına,
Salondaki kanepe yetiyor, kıvrılıp uyuyorum
Ah o yalnız yatağı kanepeler yok mu?
Hiç rahat vermez insana
Yalnızlığını insana batırır da durur.
Kumanda hep elimde, maç izlemek için direten yok
Sınırsız dizi izleyebilirim şimdi
Ama yok, tat alamıyorum bundan da.
En sevdiğin rujum vardı ya koyu pembe
Hani o son sabahta aynaya seni seviyorum yazıp bitirmiştim
İşte o yazı hala duruyor aynamda
Daha kötüsü o eylem hala sürüyor yüreğimde
Yalnızlık çok garip, şiirler bile anlatamıyor bazen
Ve senle yaşamadığımız tek şey yalnızlıktı
Yalnızlık yalnız yaşanır çünkü
Tıpkı şimdi yaşadığım gibi...
Yatak odasına da küstüm, yalnızlık yatağı kanepelere de şimdi
Yatacak yer yok bana evde
Ümitle bekliyorum belki yine gelirsin diye,
Gel, gel ve beni evimle barıştır huysuz adam
Hadi bekliyorum, gözüm kapıda...