Yalnızca Kendini Sever Insan

çocuklarımızı severiz.
canımızın içidir onlar.
gözbebeğimiz,varlık nedenimiz,
özverilerimizin bileşkesi,
damıtılmış emeğimiz,
uykusuz gecelerin ödülü,
korkuların boşa çıkması,
ölümün ölümsüzlüğe dönüşmesi,
insanoğlunun Tanrısallaşmasıdır.

çocuklar, dünyadaki ayak izimiz,
en büyük yapıtmıızdır.
ama yalnızca kendi çocuklarımız.
birbirimizin çocuklarına,
ne kadar da acımasızız.
çocuklarımızı severken
kendimizi seviyoruz yeryüzünde.

öylesine hayrandır insan kendine.
her şey onun etrafında dönsün ister.
ne söylerse söylesin.
yalnızca kendini sever insan.