Yalnızım
Yalnızım yine karanlık gecelerde
Umut ışığı arıyorum ruhumun derinliklerinde
Seni görünce varım sensizlikte yokum
Benden ayrıldı senle yaşıyor ruhum
Ufkumda sen ruhumda sen dilimde sen
Sen diye diye aklımı yitirdim ben
Yokluğunda arar oldum ben seni
Yokluğunla ateşe attın sen beni
Geçmez oldu saatler,gelmez oldu yarınlar
Seni yansıtır oldu parça parça aynalar
Taşmış bir sel geliyor gözlerimden
Volkan gibi lav akıyor yüreğimden
Kalpsizlerin merhameti olur mu derken
Kalplilerin merhametsizliğine uğradım birden
Yıkığım, döküğüm, kırığım artık
Yalnızım, sensizim, amaçsızım artık
hoş bir şiir olmus kaleminiz hiç susmasın mehmet çakmakçı