Yalnızım Öyleyse Varım

geceleri dört duvar arası kokuyor dışarısı.
içerisi, renksiz, kokusuz, bilinmez bir boşluk
öyleyse yalnız insan nereye gitsin geceleri?
ya ben hangi ben'e gidip rahatsız edeyim kendimi?..

bilmezsin, bu saatlerde başlarım anılarımı zıkkımlanmaya.
fazla kaçırırsam, birer birer burnumdan gelir eski sevgililerim.
hatta olmayan yeniyi kusarım hayal klozetine.
kinsel temas bile kurarım kendimle, çok promil hatıralardan sonra.
döller pişmanlıkları kendime öfkem.
zihnimde bir orkestra, kurmalı algılar dağınık sesler çıkartırlar,
yönetmeni işte o pişmanlıklar...

hava kararınca bilincimin saatini işitebiliyor musun?
zik zak, zik zak, zik zak...
şuurum, sarhoş bir rüzgara bırakılmış
savruluyor insana, aşka, hayata dair tüm inancım.
'nefret kasırgası' olmuş rüzgar;
'kahırga'
tüm hayallerimi deviriyor üzerime.
ruh göçüğü altında baş başayım kendi enkazımla,
her yalnız kadar 'benkaz' altında...

görmüyor musun öyle yalnızım ki;
ben bana mahrem geliyor, mahcup oluyorum aynalara bakarken.
hadi aynalar tuzu sevmezse ben yalnızlığımla ıslanırken?
ne boş bir çaba anılara tutunmaya çalışmak,
aynalardan yalnızlığın uçurumuna düşerken.
sadece 'yetiş ya şiir!' diye haykırabilirim.
birbirlerine sarılır sözcükler, kasıklarıma inen arsız hayalleri
ayartıp benden uzaklaştırır incir yaprakları dizeler
ve umutlarıma sarkıntılık yapar hızır şiirler...

yalnız insan, yurt içi yolculuğa çıkar, koltuğu kendi yanı, süresi belirsiz
beniçi seyahat ne kadar yorucu, hiç yaşadın mı?
yapılan içsel kazı da öyle. define mi buldurur bana
yoksa kazar mı kendi mezarımı sessiz sessiz?
ah bir kendimden çıkabilsem belki hayata indiririm o kazmaları.
sevmem beylik lafları ama mazeretim var, yalnızım ben.

hala anlamadın mı, ben kalabalık bir kentin sabaha karşısıyım.
içimin tenhalarını karartır gerçeğin aydınlığı, sobelenirim günahlarıma.
saklanamam kendimden, yakalanırım yalnızlığıma.
bende hapsolmuş sayısız ben anılar koğuşunda volta atar,
bir gün firar ederlerse benden, saklar mısın onları yüreğinde?
alabilir misin yalnızı kendisinden ?..

sahi ben kime sesleniyorum?
yalnızlıklarımın toplamı kadar insanım, yalnızım öyleyse varım!
duyuyor musun?

Stad Recep (rec)