Yalnızken

Ziyan şafaklarında doğuyorum her sabah
Tenimde öksüz üşümeleri
Işığın firarını bilir misin sen
Gözlerinde gömülen.

Karanlık sedasını
Saba makamlı ezanın?

Hiç dinledin mi
Kasıklarına gömüp avuçlarını
Uykusuz müezzin sesini

Pay etmeyi
O ilahi sedada, yalnız geçen bir geceyi.



Ölüm ürperir sevgili
Güvercin dağılırken, sabaha

Gülümsemeyi bilir misin
Çığlıklaşan şehrin, ürperten adımlarına...


Şükrettin mi hiç
Tenin kokuşmadan aralanan göz kapaklarına

Korkmayı bilir misin
Ölümden


Yalnızken...