Yalnızlığa Bir Köşk

Hayat bir nevi bir zaman alevi

Bekleme boşu boşuna
Tütmesini,
O
Zamanı gelince
Başını bir yerlere
Sokmasını bilir,
Neresi olduğunu
Ne sen sor
Nede
Ben cevap vereyim,
Belki de bir yanıtı dahi
Yoktur,

Yaşam
Gün günü tutmayan
Bir vakitsiz
Denklem,
Gözlerini oysan
Ne gezer
Körlüğü zaten ebedi
Ha varken ha yokken,
Tamtamlardan da bir fayda
Yok,
Sükut
Kulaklarda bir uçurum
Sen düşmeye
Durma,
Sanıyor musun
Bir yel bir imdat olacak,

Ya hiç ya hep
Bilmişliğin bir lüzumu yok
Özlem hasrete bir kılıf
Ertesindeki düşlerde,
Neylersin
Sorumsuz
Vurdumduymazlık kapıda
Vur
Ve
Gir içeri,
Mahşer dedikleri
Aslında yalnızlığa bir köşk,
Baş köşede
Sen,
Yüzün asık
Hayal kırıklığı
Gölgesinle dans ederken...

* Berlin, 16.03.2021 *