Yalnızlığım

Hava kararıp şehre karanlık çökünce,

Severim gecenin sessizliğini, yalnızlığını.

Yorgunsun hadi yat diyen işgüzar gönlüme

İyi şeyler yaptık boşver der güler geçerim

İyileri birbirine düşüren fitneciler uyumuş

Uykusu kaçmış iyilerin uyumasını beklerken

Konuşurum, kalabalıklar içindeki hiçliğimle

Gökyüzünde Ay, yeryüzünde bir ben kalınca

Yarı yolda bırakmadığım sigara yoldaşım olur

Ne yapacağımı bekleyen meraklı yıldızlara inat

Aldırmadan çekerim içime günah çıkarır gibi

Tuhaf insanlar aklıma gelir tebessüm ederim

Dertlerine, kederlerine ve dünyaya bakışlarına

Yorgunluğuna yenik düşmüş ekmek avcıları

Rüyalar aleminde sokak sokak gezerken

Bilirim, bedenler doyan, akıllar doğan yerde

İşim olmaz makam, mevki, para ve şöhrette

Tek derdim var muhtaç olmamak namerde.

Yıllar yılı ilmik ilmik itibar dokudum gönüllerde

Saygı, sevgi iyiniyetim kuşku dolu beyinlerde

Gelip giden herkes birşeyler bıraktı gitti bende

Binlerce sır taşır biçare gönlüm bu bedende

Başım dik gezerim, başı eğikle dolu caddelerde

İçim mi? Bir mezar gibi oldu defnettiklerimle.