Yalnızlığım

ey gecenin ayaz yüzü
ey sessizliğin gölgesi
sıyrıl düş hadi omuzlarımdan
ne çok sevdin suskunluğumu
ne çok sevdin yarınlarına kuşandığın ruhumun giysisini




duymaz mısın ki içimdeki sesi
bin bir hayal gözlerimde geçmişe dair seremoni
deniz avuçlarımdan taştıkça
dünlerden getirdiği kalabalığına şarkılar söylüyor
seyrine düştüğüm yıldızlar şahit




uzaktan gelen ney sesi
kuru bir ağaç gövdesi bedenim de nem
genzini yakan boşluğa ağıtlar yakar ıslığım
ay susar
tan yeli estiğinde ...
iki küçük çiğ damlası düşer gecenin gözlerinden
güneşin sancılı doğumu başlar




/ve...seninle çoğalır tenhalığım...