Yalnızlığım

her düşüş uçurum ağlatır
karanlık bir zindan gölgesine
içime ıssız kalan soğuk poyraz
hangi sesten önce çağlar
ve hangi sebep daha yakındır
fikirimin zindan yurduna

ay çıkarsa bugün mahveder
geceye iz veren herşeyi ispiyon eder
kendi türkümden kaçağım
köprülerimi yıktım gecemden
izim yanlızlığım ele veren sessizliğim
kaçarken bir yıldıza çarparsam beni yok say
yalnızlığım

düşsel kurmacalar içinde
evvel zaman içinde
bir söze hayat veren
beni sakince esir alan ve hiç direnmeyen
bu kepeçeli çaresiz duruşa
yanlızlım
bir yanımdan öte
dağın öteki yanı

yeşil ördekle göle dalsam
sağıma soluma mutluluk saçsam
coşsam çağlasam
beni bulan her anına dava açsam
kazanırmıyım yanlızlığım

küller savrulurken ateşe bakarsın
engin denizlere dalar yakarsın
karbonlarla solarsın
bir sağa bir sola bakarsın
adınla yanlız kalırsın
beni yanlız bırak
yalnızlığım