Yalnızlığıma Silgi Çekti

...//
Bir kez gözlerime bakıp
Öpsen saçlarımdan
Ne yorgunluğum
Ne de acıyan yaralarım kalır.!
Mutluluk bulaşır yüreğime...




Toprağın, yağmura susamışlığı gibiydi
Gözlerimin, gözlerine hasretliği
Avuçlarımın üşümüşlüğü
Beynimi voltalayıp, içime bağdaş kuran yokluğundu
Yüreğimi titretip, boğazıma düğümlenen




Ki;
Hangi alfabeye dokunsam
Kanatlanıp sana uçan sözcükleri vardı
Benden ziyade seni yazan




Evvelim ve ahirim arasına sıkıştırılmış ayraç gibisin
Biraz şiir, biraz hayat taşıyor gözlerin
Ondandır yüreğime cemre gibi düşüşün
Vazgeçilmezliğin, umudu avuçlarında yeşertmendendir
Esmer gülüşlerinde çizdiğin mutluluk portresi
Yalnızlığıma silgi çekti...