Yalnızlığıma Söz Yok
nasıl dilersem
öyle söylerim
sokağını sevemedim
kalabalıktan tırstım
yalnızlığıma söz yok
yalnızca seni
senli düşünebiliyorum
istediğim gibi hemi
olmadı içimde demi
yalnızlığıma söz yok
gözümü açsam şafakla
güneş doğuyor içime
bulut gibi tepemde sin
gözümü yumdum yağıyorsun
yalnızlığıma söz yok
amorti belki
teselli ödülüm de olabilir
sevindiğim yerlerde kalabalık
dağlara vurdum kendimi
yalnızlığıma söz yok
190513denizli
bu şiir tam benlik olmuş diyebilirim doğrusu :)
bazen bende derim yalnızlığıma laf etmeyin diye an geliyor ki insan o yalnızlığı bile özlüyor inan ki.
kutlarım değerli ozanım yüreğine sağlık.