Yalnızlığın İsyanı

Yağmurda söylenilen şarkıdır yalnızlık
Bir küçük çocuğun hıçkırıdığır üzüntüsünden
İçine çekip geri bıraktığı hisleridir yalnızlık ...

Kimi sevinir buna kimi hiç hazetmez varlığına
Susar doğan güne kadar içinden çıkarmadığı nefestir
Kahve gözleridir güneşe inatla baktığı ...

Bir eskimiş giysidir onun için hayat
Yanağındaki izlerdir yaşanmışlıkları
Dudağını içine çekmektir utangaçlığı ...

Yalnızlıktır onun ki milyonların arasında
Bir türküdür tutturduğu dilinde
Bir umuttur onun için gece yastığa tok koymak kafasını ...

Kömür karası saçlarıdır özgürlük
Yutkunduğu kadardır içindeki özlem
Ne bir bakıştır onun ki ne de bir poz ...

Ümittir bakışları o sihirli karelere
Kapatılınca ışıklar söner hayalleri
Batar denizde kağıttan gemileri ...

Bir fotoğraf değildir bu bakıp geçtiğin
Yalnızlığın,çaresizliğin isyanıdır bu
Kapatılınca makina gözünden akan yaştır yarını
Diğer güne ne çıkar ne düşer bizedir hayalleri ...

Eşitce yaşıyoruz bu kareye baktıkça öyle mi
Sanmıyorum,bu hayat fazlasıyla göreceli değil mi ...