Yalnızlığın İzdüşümleri
Yepyeni bir güne bağlar gibi kollarını,
Yüzünde mahrum bir tazelik
Hala en ücra köşelerde gölgeleniyor
Ve gözlerini vuruyorsa semaya her daim
Nutkunu yalnızlığın boynuna asıp
Birde sigara dumanında şekiller yapıyorsan
Şimdi dur, hayal etmeden bir adım geriye gel
Dudaklarında bir ezgi, ve imlası kesin yargılar
Bütün olumsuzlukları yatır dar ağacına
Belki son bulur düşlerinde yalnızlık..
ayakta alkışlanacak bir şiir olmuş... teşekkürler buluşturana..