Yalnızlığın Kokusu

Bazen geceleri yalnızlığa sarılıyorum
Bizimki problemli bir ilişki
Seviyormuyum sevmiyormuyum belli değil
Kah küçük bir çocuk gibi sığınıyorum
'Bırakma beni'
Kah asi bir genç gibi isyan ediyorum
'Düş yakamdan'
Yalnızlığın güzel tarafı
Dünyanın bedeli olmayan tek içkisi
Gözyaşı
Kadehi doldurmak zor ama kafayı bulduruyor adama
Dertlerden kurtuluyorsun en azından
Garip bir tarafıda var
Nedense şarkı söyletiyor adama
Yanında biri olsun cesaretin kayıp
Ne zaman ki yalnız kal mırıldanıyor dudaklar
Şiirde can yoldaşı
Kendimi okurken bazen
Sanki beni iyi tanıyan bir dostu dinliyorum
Yazabilmenin en güzel yanı
Kimseyle konuşamadıklarını kendinle konuşabiliyorsun
Kimseye anlatamasanda kendine dinletebiliyorsun
Sabah olunca kendini dışarı atıp kurtuluyorsun yalnızlıktan
Şehri dinliyorsun
İstersen kuşlara sokul
İstersen insanlara
Ama gece yalnızlığın gerçek yoldaşı
Hele sabahın kör vaktinde
Yazın cırcır böceği
Kışın yağmurun keyfine kalmış
Yoksa bunlar tamamen esir alır insanı
Bazen en büyük kalabalıklarda en büyük sevgi gösterilerinde
Yalnızdır insan
Bazende tek başına çok kalabalık
Bazıları beni yalnız bıraktığını zannediyor
Ya da bunu umuyor
Bilmediği şey ben yalnızlığa
Yalnızlık bana sarılmayı öğrendi
Nice kavgalarımız oldu
Nice sataşmalarımız
Belki bir çiçek alamam ama
Kokusu ve korkusu olmayan bu kelime demedini ona adıyorum
Onunda artık beni sevdiğini biliyorum