Yalnizliğin Koynunda Bir Şair
kime yalnızlıktan bahsettimse
bir adım attı geriye
kime sordumsa yalnızlık nasıl bir şey diye
başını öne eğip gitti ileriye
ben yaşarken mutlu mesut yalnızlığın bağrında
ben kafamı dinlerken yalnızlık denilen boşlukta
ben yalnızlıkla konuşup dertleşirken aylarca
inanlar beni rahat bırakmadı yalnızlıkla
ben yalnız kalıcam dedikçe
üzerime geldiler günlerce
ben hiçbirinizi sevmiyorum diyince
çekip gitmek zorunda kaldılar ansızın bir gece
şimdi yalnızım yalnızlıkla birlikte
artık onu seviyorum sadece
ve bundan böyle
yalnızlıktan başkasını sevmemeye
yemin ediyorum bu gece.
kardeşim güzel bir şiirdi fakat kafiyeleri tam yaparsan -bizim gibi- daha güzel olur biraz da imlanı düzeltmelisin bence esen kal saygılarımla
güzel bir şiir .. tebrik ederim