Yalnızlığın Sesi

Bir sevdadır düğümlenen
Ardarda yalnız ve sokulgan
Sokağın soğuk rapsodisinden uyanık tenhalarca sağanak
Bakışlar yarım karanlık
O en mecburi meclisi
Sahiden olmak istediği yer değil
Bir lacivert üşünür
Bir buz saplanır kucağına
Hissiz bir yaşantı dedikleri nedir?

Birden kar düşer saçlarımdan geceye
Ağlasam solacak
Biliyorum, söylesem susacak
Yine de avutuyorum
Yokluğunla bu kor geceyi
Ne mavi yıldız, ne sarı mehtap
Silinmiş bütün masalları ömrümün
Bilmiyor mesela kimse, neresidir
Gönlümde çizdiğim kaf,
Bir kadın geçiyor
Gece daha da bir üşüyor
Şarhoş dünya
Kopuyor dilim
Bir nara bin sinkaf! ..