Yalnızlığın Sesi
Öyle bunaldım ki yalnızlıktan
Sessizliğin gürültüsü kulaklarımı tırmalıyor
Uzaklara gitmek istesem yüreğimden tutuyor sevdiklerim
Kaçsam da bırakmıyor peşimi acı veren kederlerim
Kalabalıkların ortasında yalnızlığı yaşıyorum...
Bazen düşünüyorum da ben bu yüreği nasıl taşıyorum?
Unutmak istediğim anılarım, gelip karşıma dikiliyor
Yalnızlığı sadece zamanla paylaşıyorum...
Korkuyorum yeni heyecanlardan yeni hayaller kurmaktan
Bir şeylerin kırıklığı sinmiş yüreğime
Bazen, bazen nefret ediyorum yaşamaktan
Zaman zaman küsüyorum vefasız gönüllere
Olmalı dediğim ne varsa olmuyor
İsyanlara zorluyorum yüreğimi
Karanlıklar tutup çıkarıyor beni düştüğüm yerden
Acımı yine acılar kapatıyor...
Kuytusundayım, en derin yerindeyim yalnızlığın,
Bağırsam da kimse duymuyor sesimi
Umudum kalmıyor, tükeniyor ışıltısı geleceğin,
Issızlığa,sessizliğe.kimsesizliğe teslim ediyorum yüreğimi!!!
(( Hü-MaY))
Kuytusundayım, en derin yerindeyim yalnızlığın, Bağırsam da kimse duymuyor sesimi Umudum kalmıyor, tükeniyor ışıltısı geleceğin, Issızlığa,sessizliğe.kimsesizliğe teslim ediyorum yüreğimi!!!
sade içli duygulu bir yalnızlığın hikayesiydi şiir
çok çok güzel anlatılmış
tebrikler yeni arkadaşa
kutlarım
teşekkür ederim... hoş bulduk... :)
Yüreğine sağlık..
Akıcı ve dolu dolu bir şiir olmuş..
Aramıza hoşgeldin..
Nicelerine..