Yalnızlığın Zifafı Var Bu Gece

Yalnızlığın zifafı var bu gece

Koynuna sarılacak karanlığın
Tadını çıkaracak vuslatın
Noktayı koyacak // her hecede seviş anının

Bakire düşlerin tanığı olacak yakamozlar
Coşacak boy boy karanlığa dalgalar

Sahilde hafif bir deniz meltemi
Kumlarda derin bir sevgi seli
Bir sevda şaha kalmış // asrın delisi

Bir kızıllık kaplayacak semanın yanaklarını
Al al olacak hicaptan dağların dorukları

Ve uzanacak toprağına tabiat ana boylu boyunca
Okşayacak onu bir mevsim yağmuru usulca
Sıyıracak gün ışığı gelinliğini doğanın // doğunca

Bir tatlı buse konduracak sevdalısına// toprağına
Bir zifaf havası ananın kollarında ...doğa korkuda

Yalnızlığın zifafı var bu gece

Mevsim kış mı yaz mı bilmem
Gelinsiz sevdayı ben neyleyem
Yoksa yanı başımda derdim söyleyemem

Bir hevesti sevdaya dokunuş,ona vuruluş
Bir mevsimdi zaman; doğmak ve yok oluş

Yalnızlığın zifafı var bu gece
Bakire düşlerin yalnızlığa teslimiyeti var
Karanlığa bürünen gün'ün devir teslim töreninde

İlk dokunuş ve ilk korku vuku bulacak kaldırımlarda
Gecenin köpekleri havlayacak sevda düşleri üstüne

Ağır bir yağmur eşlik edecek gecenin ıslığına
Her yer bir tiyatro sahnesi, kapansın perde ışıklara
Yalnızlıksa; yine yeniden sahibinin kollarında

Yalnızlık zifafına girecek, düşlerinde bu gece...