Yalnızlık

Ve yeniden aynı yerdeyim
Yanlızlık ve ben odamın içindeyim
Yanımda ben hiç sıkılmadan
Her derde katlanan yüreğim
Bir kenarda oturup duran hayallerin

İnsan hergün aynı hayalle yaşarmı derdim
Kendi kendime
Kuracak başka hayalin kalmamışsa eğer kalbinde
Ve eritip bitirdiysen eğer içindekileri
O zaman tektir hayal
Bakabilmek bir kenardan cennete

Bazen de kocaman bir karanlık sarar
Hayallerin önüne geçer
Bitmeyecekmiş gibi bir korku başlar
O anda yitirdin sanarsın herşeyi ama geçer
Sonra bir kapı açılır cennetin bahçelerine
İçerden bana bakarken ışık saçan gözlerinle
Ne ölüm kalır aklımda nede karanlıkların korkusu
Sadece gönlüme sinen yüreğinin mis kokusu