Yalnızlık
Göz bebeklerimde
Kumral bir renksin
dudaklarımda
kırık bir tebessüm
ve içimde çisil çisil bir yağmur
bakışın yüreğime batıyor
gözlerin tenha gözlerime
sen bir kasım vakti şiirisin
ben kırkikindi hüznü
sokağında tenha bir gölge
kül rengi bulutlardan
ayak ucuna düşüyorum
seninle dopdolu ve bir başımayım
üşüyorum!
Tek kelimeyle harikaydı çok sevdim şiiri yüreğinize sağlık ...yürek sesiniz hiç bitmesin...selamlarımla
Adı yalnızlık olsada pozitiflik yansımış şiire...Güzelliklerin, mutluluğun habercisi gibi... Bulutların kül renginden pembeye dönüşmesi dileğiyle...
Çok güzeldi...
Kutlarım... Saygılar...