Yalnızlık

düşünmeyi unuttum
sayfalarca yazdıklarımın boşluğunda
yıllardır kendimi avuttum
bir sihirdi gözlerimin uzaklara dalışı
masum ve aptalca kaçışı
düşünemiyorum
uzakları göremiyorum mesela
hissettiklerim ne, ne için bilemiyorum
bazen aptal olduğumu düşünüyorum
biçare sızıntısında okyanusun yüreğim
derdimi kimseye anlatamıyorum

soğuk bir pencere kenarıydı yalnızlık
rüzgarın esintisine kapılmış ağaçlar
bir kaç da uçuşan kuşlar
seyrindeydim doğanın
öyle dalmışım yalnızlığa
boşluğundayım zamanın

gözlerim alabildiğince uzaklara gitmek istiyor
Beyoğlu'nda gramofon çalmak istiyor
hayranlıkla seyretmek istiyor boğazını İstanbul'un
bir dillense gözlerim
neler neler istiyor.