Yalnızlık

Anlatılmayan uzun geceler var şu an içimde...
Bu ne yalnızlık, nerde kapımı çalan gülücükler?
Bir sevda kokusu tüter, nemli gözlerimde...
Bu ne dargınlık, nerde gönlümü çalan güzellikler?

Masmavi gökyüzüne dalar gider gecelerim.
Bir tane yıldız dahi, ufkuma erişmez.
Solar aciz gülüm, kırılır dilimde hecelerim,
Kör talih yırtar ahu zarımı, bahtım değişmez.

Yarama hiçbir el değmez, içim acır durur.
Eşyasız soğuk evde hasreti yudumlarım.
Yalpalanır hayatım, ahkâmda sevdam kurur.
Sel olur, dünyamı yıkar geçer umutlarım.

Demir kapım aralanırken, son kez seni anarım.
Gömerim kara toprağa, yaşadığım hatıranı.
Köze döner yüreğim boş günlerime yanarım.
Tortuna kanar, kasırgaya yem etmem devanı.

Nerde, aşkının ayağıma dolandığı anlar.
Nerde, hani sabrımı taşlayan zamanlar.
Dört bir yanımı doldurdu bak yabanlar.
Yalnızlık sardı çehremi, gözyaşıma karıştı kanlar.

02 Şubat 2002