Yalnızlık

Hiç bir hevesi kalmayacaktı yalnızlığın bende

İstediği gibi at koşturamayacaktı artık

Ya o düşecekti peşime

Ya da ben düşecektim peşine

İçmeye çalıştığım sıcak çayımı

Asla soğutmasına müsade etmemeliydim

Bak o zaman sesi nasıl kesilirdi

Dut yemiş bülbüle dönerdi.

Hiç bir alıp veremediği de kalmayacaktı yalnızlığın bende

Bir iş edecektim ki ona

 Beni gördüğü yerde yüzünü çevirmeliydi

Mutlulukla her daim beraber yurüdüğümüzü görüp

Umudunu kesecekti benden

Bak o zaman nasıl da uzaklaşıyor koşa koşa

Sadece hafif bir baş ağrısı kaldı

Yalnızlığın bende

Ilgıt ılgıt esen rüzgara beş dakika kendimi versem

İnan geçiyor

Yine mi o taraftan kuşlar

Gün batımına doğru göçüyor ?