Yalnızlık
Bu şiir, 30.04.2024 tarihinde
günün şiiri seçilmiştir.
Mevsimlerin kiraz vaktinde
Alaca rüzgarlar geçer üstümden
Kalbimde ölü bir güz ikindisi
Kalbim kendinin ta kendisi
Benim eskimeyen düşlerim var...
Senin eskiyen gülüşlerin...
Eğildiğim sularda annemin hatırı
Şu telaşlarım bir bitse diyorum.
Yaprağına rüzgar değmemiş ömrün
Ötelerden gelip nerelere gidiyorum?
Mısmılırmak gözelerinde sen,
Ç/ağlayan sensin biliyorum...
Her haziran bir yalnızlık tazeler
Ekim nazında nazlı şiir gibi
Suzinak makamı bir boşluktayım...
Uzaklar kadar uzaklardan
Tayların genç toynakları dört nala
Çocukluğu gelir aklıma
Çocukluğum gider aklımdan...
Ne coşkulu bir yalnızlık. Şiirdeki yalnızlık kalabalıklar içinde bireysel var oluşu çağrıştırıyor. Yalnızlaşan aşkı çağrıştırıyor. Hüznü içinde yüceltiyor. Tebrikler.
Şiir çağlayan bir ses olmuş yalnızlığa. Giriş bölümünden sonuna kadar Çok iyiydi şiir.
Beğenimle.Saygılar, selamlar