Yalnızlık

Ücra bir evin mahzeninde saklı

Zamanın daralmış berzahlarında

Boğum boğum kınalı parmakların

Höllük kokan mahzun bebeleriydik...

Bir pelit ağacının gölgesinde

Yemyeşil gözlerde çimen rengi

Toprak bacalı virane evlerin

Gadre uğramış çocuklarıydık...

Tekke önünün harman zamanında

Düvenlerde ezilen buğdayların

Çağlayanda coşan berrak suların

Hüzünlere yakışan ergenleriydik...

Bir omuzu düşük çift tabancalı

Külhani bir delikanlı sevdası

Mahpus damlarında kehribar tespih

Yakası yırtık talihsiz gençleriydik...

Şimdi ihtiyar kalan ak saçlardan

Pişmanlıklar sarar dört bir yanımı

Aykırı bir düş görürüm her gece,

Aklıma gelir, aklım gider aklımdan...