Yalnızlık

Daha onyedi yaşımda kaybolup,

Sonra bir hücrede buldum kendimi...

Aklımın keçileri yerindeydi henüz...


Bazen kolsuz gömlek içinde

Ranzasız bir koğuşta yapayalnız

Kan ter içinde şekilsiz gölgeler...


Sonra bir deniz, gemiler filan

Diplerde fersah fersah sessizlik

Sonra bir ırmak geceler filan...


Aklımdan zorum vardı aslında

Gitmek isterdim kendimden...

Gelmek isterken kendime...


Beyaz gömlekli yorgun bir adam

Öyle sessiz ihtiyar gecelerde

Kurak yüzünde tımarhane olgusu...


Şimdi;

Hangi maviye açar gökyüzü

Beynim bir değirmen taşı

Titrek parmaklarımda kırık şiirler...

06 Mart 2025 239 şiiri var.
Beğenenler (5)
Yorumlar (2)
  • 2 gün önce

    Kutlarım, güzel bir şiir olmuş.

  • Çok güzeldi Ahmet bey. Tebrik ediyorum. Yalnızlığın sonsuz tonunda bütün renkleri, kederleri, dipleri ve çıkışları görmüştü şair.

    Şimdi;

    Hangi maviye açar gökyüzü

    Beynim bir değirmen taşı

    Titrek parmaklarımda kırık şiirler...

    Bütün maviler umuda çıksın o zaman. İşleyen bir kalemden dökülen bütün kırık şiirler candır. Selamlar, sevgiler.