Yalnızlık ...

Yalnızlık

"VE KENDİ İÇİNDE BAŞLAR SÜRGÜNLER"
SONRA ARDI SIRA GELİR YALNIZLIK




Kentin kalabalıklarında
Bastırılmışlığını hissedersin
Farkına varmaz kimse
Vapurun çığlığından kaçar martılar
Sen martılardan kaçarsın
Manzara içini yansıtır
Bilirsin ki bunun adı yalnızlık

Dudağında ıslıktır yalnızlık
Acele ile söylenmiş en anlamsız türkü gibi
Duyarda dönüp bakmaz kimse
Görüp te gelmediği gibi
içimde fırtınalar,
Enkazı ise yalnızlık

Sigarada dumandır hayat
Her nefeste bir diğeri özlenir
Varoşlarda sisli puslu geceler
İçimde bulutlar karamsar,
Gözümde yağmurdur yalnızlık.

Sen en yakınken bana
Sevda dilimde tek hecedir
Gittiğin günden harflerim suskun
Birikir binlerce anlamsız kelime
Sessizliğim olur sitem
Kaderimse yalnızlık.

Senli ilk baharlarımın ardından
Sonbahar yüreğimde dolaşır
Rüzgar yağmur savrulur hayat
Gazeller biriktirir bu mevsim yüreğime
Kurumuş ağaçta tek yapraktır yalnızlık.

Hayata adanmış binlerce Kurban vardır
Ecel ufuktan yaklaşır
Bir el yapışır yakana
Kan şah damarda misafir dolaşır
Damarda kalan,
Yalnızlık son damla kandır.




Murat KartaL