Yalnızlık
Tutunsam zamanın eteğinden
Önce gözlerin gelir aklıma,
Bir gece yarısı uyansam birden.
Hüzün yüklü mevsimlerinden
Çisil çisil ağlarken yağmur,
Islak bir bulutun gözlerinden.
Ürkek bir sevginin eşiğinden
Boynu bükük yediverenlerim,
Düşerler şimdi mavi beşiğinden.
Karanlığı bekleyen gözlerden
Yıldızlar ne getirir ki bana,
Hazan vaktindeki güzlerden.
Ve... ay ışığına uzansam pencereden
Kendimle başbaşa kalınca,
Gözyaşlarıma kapansam geceden...
Yalnızlık zor be dostum (İşyerimde bazan 8 saat yalnız klalırım ve bayağı zorlanırım,canım sıkılır,patlarım)Allah kimseyi yalnız bırakmasın.👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍👍Güzel dizeler.Kutluyorum.
güzel bir şiir tebrik ederim
devamını dilerim
Yalnızlık acaba bizim aradığımız bir duygu mudur yosa Koşullar mı bizi ona iter. Her ikisi de söz konusu olur gibi geliyor bana. Yalnızlık ruhun somuttan soyuta dönüşmesine neden oluyor. Tek bağımız çevremizdeki nesneler ile anılar ve duygular kalıyor. Bir sızı olsa da kimi zaman o sızıyı içimizde duymak ve onu dışarı çıkarmak,görmek isteriz. İşte şiirin yalnızlık konuları bu yüzden sızılı ya da hüzünlü olur. Çevredeki nesneleri kişileştirme sanatıyla duygularınıza tercüman ederek yapılan eğretilemeler(Çisil çisil ağlarken yağmur/Islak bir bulutun gözlerinden- Ürkek bir sevgi-Boynu bükük yediverenler-mavi beşiğinden düşmek)şiiri duygu yönünden güçlendirip ifadeyi güzelleştiriyor. Tebrikler sevgili şair.
yalnızlık hiç doymadığım sevgilim varlığını hissedip iliklerime kadar ruhumu okşayan sesini hiç duymadığım sevgilim
yanlızlığın kokusunu bile hisettim nerdeyse..😊 tebrikler kalemine👍👍👍