Yalnızlık

Aynada yüzüne bakamayan bir adamın yüzüdür bu şiir!


Haklısın gitmekte
Haklısın hakkın olanlar için
Ama unutma gülüm
Anlaşılmazdır ayrıntılarda demirleyen duygular
Ürkek,kokusuz,renksiz
Suyun içinde yaşar gibi yaşarlar
Gözlerinde seller büyüse de
Masal olup çıkar gelir çocukluğumuzdan

Sen ağlama ama!

Ruhun genetiğinde pi sayısı kadar
Mutlak yalnızlık vardır
Kendi içinde boğulup giden

ezberine düştüğümüz hikaye
Gölgesine güler,
Kar altında kalmış düşlerle
Bahar yazılmaz
Ne yapsan ne etsen kasveti otururmuş üstüne

İçinde ki acılara saklanma
Azat ettiğin düşleri çağırırlar!
Kan sızar aydınlıklarına..,
Sendeki zamanlarımı bağışla
Takvimlerime karalar işlesin
Bırak
Böyle bitsin hikayemiz
Dünya değişmeyecek sonunda

Haklısın!
Ben bunu anladım
Varoluşum yalan,
Acılar yetmemiş ömre
Sevmek; karşındakinin boşluğunun varlığıymış!

Tamamlanamıyor hiçbir manzarayla


2010 ocak