Yalnızlık
Yalnızlık, içimde ruhumu alıyor
Yalnızlık, içimde sönüp sönüp yandı
Dokunmayın bana ruhum daralıyor
Dokunmayın sakın cinlerim uyandı
Her zamanki gibi bu gece de bomboş.
Sokaklar, caddeler, köyler ve şehirler,
İnsanlar acayip, insanlıklar nahoş
Yalnızlıksa! beni büsbütün zehirler.