Yalnızlık Bir İntihar Şekli

Tut ki sahiden kırıldı kapılar
uçuştu kağıt, yerlere düştü kalem.
sevda kırıldı...
kırıldı kimsesizliğin zincirleri o an.
yoo, yanlış anlamasın kimse
yalnızlık; bir intihar şekli
karanlık aşk o an
kimsesi yok insanlığın.

sataşmasın diye kimse ,
kimsesizliğine,
herkes kaçıyor benliğinden.
ölüyor toprak, biz ölmüyoruz bu defa
toprağı bize gömüyorlar
artık hiç ses yok etrafta..
birileri hala ölü değil oysa
hala toprak sinmemiş içine
dua ediyorlar sessizce Allah'a...

yalnızlık bir intihar şekli..
cesedi kokuşmuş sevdaların elinden
insana bulaşan bir virüs belki.
ya da bir intikam hayattan.
kim bilir, ya da bir isyan..

bana hayatın köşelerini göster sevgilim
yokluğunun boşluğunda saçma bu oyunlar
biliyorum
bambaşka bir adı olmalı gidişinin.
sen beni terketmedin,
bir ölüm nasıl olur
bunu görmeyi seçtin...