Yalnızlık Bulaşıcı mı Anne

Yalnızlık bulaşıcı mı anne,

Bak şimdide kardeşim düşmüş tuzağına,

Ellerinde hiçlik,

Gönlünde çaresizlik,

İnce ince sızıyor kalbinden toprağımıza...

Babam yalnız, senden belli belirsiz sayıda nefesler kadar,

Kardeşim ıssız, her sabah dualarımla derman arasam da ona,

Eşim ıssız ara ara özlemi dolduğunda şehrinin,

Beni hiç söylemeyeyim halimi sana yalnızken fena halde ruhum...

Yalnızlık bulaşınca yaşanır mı anne...

Ellerinde soğumuş ruhlarımızın çaresiz tenleri gezinirken üstelik...