Yalnızlık Çıkmazı

Tam ortasında kalmıştık yalnızlığın
Özlemek fena kapanına kıstırmıştı kalbimizi
Bastığımız her yer, tuttuğumuz her şey can kırıyordu
Ve hasret kan ağlıyordu çıkmaz sokakların yamacında
Serseri çaresizlikler,
Yaralı umutları kırbaçlıyordu her köşebaşında.

Gözlerim olabildiğine doluydu,
Ellerim olabildiğine soğuk.
Haykırışlarım alabildiğine birikmişti,
Sesimse inadına boğuk.

Sabrı fısıldıyordu sükut,
Ve sevda iki umarsız hece.
Kayboluyordu usulca umut,
Karanlığın habercisiydi gece.
Ve şimdi Şafak kızıla çalıyordu,
Gökyüzü güneşe dalıyordu,
Gece gündüze kalıyordu,
Sevda hala 'kara'nlık bilmece...