Yalnızlık Girerken Koynuma

Kimin umrumda ki düşmüşüm kalkmışım.
Ben kendi dertlerimle başbaşa kalmışım.
Yalnızlık girerken koynuma sinsice,
Kül etti beni artık dumana karışmışım.

Radyoda çalan o ayrılık şarkısı bizi anlatırdı.
Aşk acısız,sancısız,dertsiz,kedersiz yaşanır mı?
İhtimal bile vermezdim aslında çekip gideceğine,
Ama farkına varamadan koynuma almışım yalnızlığı.

Şimdi gözyaşlarım sele dönerken yanımda yoksun sen.
Beni yalnız bıraktın sevinçlerim hüzünlere karışmışken,
Yalnızlık var her gece koynumda senin yerine,
Gel biran önce yüreğime kader ağlarını örmeden.