Yalnızlık Kadar Yalnız
Benzeşlerimi görüyorum
Uçurtmaya renk biriktiren bakışlarında
Daha çok seferi kanat çırpışında
Ak güvercin gibi sakalları seyrelmiş
Yıldız ısırığı saçlarıyla
Yeni doğmuş taylar gibi dolaşıyorlar rüzgârda
/ ... /
Ağlak vaktinde...
Karaltıyı serer gökyüzü
Rüzgâr yırtığı bulut teyeller geceyi
Gün teğet geçer esaretinde
-Yalnızlık gitmez bir yere-
Öfkeyi örseler sonsuz melodi
Aşk ile tenhaya çekmiş yürekler söylemekte:
-başka bir zamanı özlersin sende-
Biriken yaşlarda görürsün bencilliğimi
Bir başınalığın çoğalan gözlerinde...
Sesimde hıçkıran yara
Bıraktı sancısını
Sarnıcında kurur son damla
Sen dönüyorsun ışığın kırbacında
Yarım bırakılmış öpüş gibi
-Çekildin en ağrıyan yanıma-
Burada ay kırıkları var...
Eylemin kalem kırıp düştüğü ötelenmiş şiirlerinde
-Muhtevası kalbimiz-
Ah!
Nasılda susuyor
Yadigâr bırakıldığında...
Bir gün sen de...
Bir gün bende...
Yalnızlık nasıl bir duygudur böyle,ismi bile içten içe yakıyorken seni,sen hâla vazgeçilmezdir diyorsan benim için,yanmayı bile göze almışız demektir.bile bile yanmak hani.Aşk odunda kavrulur gibi.Belki de bu yüzdendir yalnızlığı paylaşmamamız,çünkü biliyoruzdurki,paylaştığımız an,karşımızdakinin de yanma olasılığı var,bundan dolayı sadece içimizle pay ederiz,her şeye rağmen.. Şiir,zaten bunları yazdırmışsa bana,daha ne diyebilirim ki,eksik ya da fazla
Okuyup demlenmeye bırakmak buna denir işte..
Tiyatroda makyaj, takdir edersiniz ki; sinemaya göre daha belirgin uygulanır.Aksi durumda, yine takdir edersiniz ki; ortaya nahoş bir portre çizilebilir, hemde sanatın etiğine uymaz. Şöyle kabaca ifade etmek gerekirse; hatları kalın tanılanmış eser, doygunluğuyla Shakespeare şaheseri tadındayken, naif dokunuşlarıyla da bir Cameron başyapıtını andırır nitelikte...
Duygu yoğunluğu açısından, bir başka değerlendirmeyle ise; arabeskvari bir şarkı kadar keskin, ve bir Türk Sanat Müziği gibi, su sathına yazı yazar cinsten...
Tebrikler.Işık yanınızda olsun...
Bu Şiiri Sevdim.
Yorum-Morum yok!
CiddiyetimKalsın!..
Bir yalnızlık kadar yalnız
Şiirin başlığından bile eser çıkar, öyle muhteşem. Yalnızlık ne kadar çirkinse; şiir bir o kadar güzel...
Var ol Bulut Kara.
Burada ay kırıkları var... Eylemin kalem kırıp düştüğü ötelenmiş şiirlerinde -Muhtevası kalbimiz- Ah! Nasılda susuyor Yadigâr bırakıldığında...
evlat;harikasın evlat...
hep sevgiyle kal...