Yalnızlık Rüzgarları Vuruyor Gündoğusuna

körüm ;
sıyrıla çarpa gidiyorum ufka doğru
yalnızlık rüzgarları vuruyor gündoğusuna
kokuyor, buram buram özgürlük
hür olmanın çırpışan kanatları ve kardeşlik
hiç düşmanımın olmadığına inanmak
ve adım adım ilerlediğim denizlerde
tuz ve yosunu hissetmek
barışcı martıların çığlıklarında
şimdi simitçi çocuklar gibiyim limanda
''abi biraz hürriyet alır mısınız?ya da biraz kardeşlik?''
içimdeki mutluluğu pazarlama peşindeyim
ve türeyen kelimelerle çoğalma telaşı
ağlayan çocuğa verilen balonlar gibiyim bazen
nitekim yüreğe serpilen su misali
ya da kanayan bir yaraya yapıştırılan yara bantı
ah körüm yüreğinizde
yolumu bulamıyorum
hürriyet eşitlik ve kardeşlik duygusuyum
volkan gibi patlamam gerekirken
bir çatlaktan sızan sular gibiyim
ve körüm içinizde...