Yalnızlık Serindir

Ağlama sakın bir köşe başında
Yalnızlık serindir...

Öyle ki ,
Mühür yemişti sevdamız
Kan çiçekleri ekmiştik gölgesine
Tek tek toplamıştık yalnızlığın tohumlarını...

Sürgün yedik sonra
Bizden, bize...

Aşk biter, yazılır geriye kalan sessizliğe
Ve biri çıkıp gider
Kapıyı çarpar, parçaları düşer yokluğunun hiçliğine...

Ağlama sakın bir köşe başında !
Yalnızlık serindir...

Noktalarımın izi,
Biz'i aldın sen bizden !
Giderken bavuluna hayallerimi de koymuşsun
Umutlarımı da.
Bakışlarımı da almışsın
Atmışsın delik ceplerine...

Bundandır düşmüş'üm senden
Düş/müşsün gelecekten...

Bu yağmur, hıçkırıklarımın gölgesinde kaldı ardından
Kimse bilmez.
Kimse duymaz !
Bu bir veda !
Bir acı !
Bir deprem !

ölüyorum be adam ! Ayrılık şarkısını çalma artık !

Öyle ki ;
sesinin tınısına sarhoş olduğum geceler vardır benim
dönüp duran hayallerimin raksı
Ve , içtiğim şarap kadehlerinde ölüşlerim vardır...

Ağlama sakın bir köşe başında
Yalnızlık serindir...

Yaşamak için bir sebep ararken, gözlerin geldi gözlerimin önüne
Ölümü kovdum geceden !
Uyudum, sonra ay ışığında
Yokluğunun , ayakları ucuna kıvrıldım...
Açtığımda gözlerimi
Yanımda olacak mısın?

Gözlerimin elası, vuruldu ey yüreğim !
O artık yok !
Kimsesizler ülkesinde çaresizlik yakıyorum
Yaktıkça, bir ben yanıyor
Ama o gidiyor !
Geriye, şiirlerimde intihar etmek kalıyor
Evet bu bir intihar mektubu
İhbar ediyorum
Ruhumu kendime !

Ağlama sakın bir köşe başında
Yalnızlık serindir....

Şimdi ayazlarda, ruhumu sallandırıyorum
Son buseni kondur dudaklarıma
Ödünç aldığım ruhumu verirken tanrıya
Tut ellerimi
Kalp kırıklıklarımı çiğneyip geçelim
Gidiyorsun ya !
Bir şartım var
Sonra su'sarım sana...

Beni de götür adam !
Beni de götür...