Yalnızlık Vardı

Sen yoktun sanki tuz basılmıştı yaralara
Sükut-u hayale omzumu dayamıştım
Soğuk bakışlar altında
Sadece yalnızlık vardı

Bir sese uzanmak isterdim
Ya da nahoş elleri tutmak
Her tarafta bunalımlar varken
Resmine bakabilmek

Heyelanı vardı yanında
Oturuyordu hanende
Çehrenin yakamozu
Loş bir sadetti sanki
Yaklaştıkça büyüyen
Yüzlerin anlamsız lisanı

Pahası dalında asılı duruyordu
Meyvesini ne zaman verecekti
Bilinmez
Kökünden sökmek mi sana göre
Heyhat
Yoksa yeşertmek mi ?

Deriler alacalı değildi ki
Tarifsizlik namümkün
Salıvermen beklenmiyor
Hep bir ağızdan söylemek
Dillendirmek yetiyor
Sadece yalnızlığım
Çekirdeği dolduruyor...