Yalnızlık Ve Ölüm

Neresinden tutsam elimde kalıyor yalnızlık

Yıldızlarında ellerime döküleceği yok

Ay bu gece başka sevişenlerin yanında

Geceler seninle sabahlıyor rüyalarımda

Saniyeler arasında sevişmenin hüznü var dudaklarımda

Saatler ilerliyor paldır küldür

Bak yine göz yaşlarım sabaha varmakta

Ellerimden yalnızlık dökülüyor sokaklara


Nurdan yaratıldığını düşünüyor melekler

Göz pınarlarından yerlere dökülüyor yıldızlar

Terk edişin ölüme meydan okuyor

Beni yalnızlığa bırakma ölüm fısıldıyor kulaklarıma


Ateş suyuna batırılmış şeytanın kopyası aynadaki suratım

Beni terk edip giden kadına tüm günahım

Bana yalnızlığı bağışlayan kadın

Bembeyaz sayfalarda adını kirletiyorum

Kalemden kan damlıyor mürekkep yerine

Bu nasıl bir hece ölümü gizliyor, gizlice

Dudaklarımdan dökülüyor o son hece

Tüm yıldızlar kayıyor o an gökyüzünde

Bir yıldız kayarak yere düştü kanlar içinde

Elimde aldım can çekişiyordu

Aşkımız gibi sönüyordu



Bir buluta yazmıştım aşkımı

Yağmur oldu sele karıştı

Benden bir can aldı

Önüme ölümü serip yol aldı



Günahlarımı ovaladıkça şeytanı çıkardım içimden

Bir dilekte bulundum ölmek için

Seni sevmenin bedeliydi , içimdeki ölme isteği

Artık ölme vaktidir güneş doğmaz yeniden

Kulaklarımda sesin ,gözlerimde hayalin

Ve sessizlik geceyi ele geçirmişken

Şimdi tam zamanıdır ölmenin