Yalnızlıktı Tükettiğimiz

Kaç gündür, umutlarımın ininde,
Tanesiz buğdaylar gibi sarardım
Büküldüm ben, ayrılık esintisinden,
Sevinçlerimi, öfkelerimle harmanladım.

Sıcacık yüreğinin tedirginliğinde,
Gizli sevdaların aşikâr koynunda,
Seninle en soylu kavgalara kuşanır,
Küçücük sevinçlere, zaferlere koşardım.

Umudun ağır yükünü, seninle çeker,
Ve arayıp bulurdum, tüm yitik yolları
Rüzgâra karşı türkü söyler gibi
Denizin yaladığı kumlara ismini yazardım.

İçimizdeki kum fırtınalarıyla,
Yaşamaya alıştırdık bu bedenleri,
Derin çizgilere inat bitmedi kahkahamız
Yalnızlık oldu kandillerde tükettiğimiz.

Evrendeki tüm çiçek tozlarını ekip yüzüne,
Daracık dünyamda bir sana yer açtım,
İçip içip doymadığım sularından,
Gözü yaşlı, yorgun bir âşık yarattın.