Yalvaracağım Yağmura Çünkü Kuşlar

tehlikeli bir moladır bu kavrulan sayıklamalarıma

ne dersin
sessizliğin çarpıntısına
gözlerimdeki uykulu bekleyişe
göğe, denize, yağmura, düşe


bir deniz fenerinin yalnızlığına
sımsıkı sarılan uzaklıklara
frıtınayla kopan yakınlığa

ne dersin
topraktaki acıya
gökteki çırpınışa


rüzgâr susmuyor
ruhumda huysuzluk

nerdesin
denizlerin bile çekip gidesi var
açıklarda yağmur dinmiş midir
gitmelere özeniyorum,burdayım
düşlerim kaçmasın diye hüznümü avutuyorum
çünkü kuşlar!

şarkılarını bir bir kapatıyor şehir
suskunluğum garezim gibi karanlık
bu kadar mı
ey gece, bedduaya ihtiyacın mı var


benim için mucize getir
temmuzun sıcaklığı üstümü örtsün
cenin halinde kıvrılıp uyuyayım
bir çiçeğin dibine gömeyim göbek bağımı
çocukların kokusunu getir
yılların hesabını parmaklarıma soramayacak haldeyim
çünkü ömrümün çocukluğu köşedeki abajuru kapattı

h'içlenmemi bekleyen o sessiz peron odanın ortasında
kapısı ardına kadar açık bir tren
binip gidesim var
ömrümün kavşaklarını bir bir yıkıp geçesim


cesetleşmiş zaman
bizimkisi hayaletlerin hayallenmesi
talan edilmiş bahçelerin elleri üşüyen asmalarıyız
şarap mı sunalım ne dersin içimizdeki ihtiyara...