Yanağında Bir Ben

Eski fotoromanlarda tanıdım seni
Siyah beyaz filmlerde küçük hanım
Romanda Çalıkuşuydun
Yıllar akıp geçti
Bakkal İbrahim'in şeker kavanozları
Mantar tabancaları
Kızkaçıranlar
Çay, gazyağı ve şekerin
Karaborsa olduğu yıllar
Esmerdin
Güzeldin
Bir gün gelecektin
Yanağında bir ben olacaktı
Deli divane olacaktım görünce
Sevinçten uçacaktım
Sen de utangaç bakışlarla
Sevdiğini söyleyecektin,
Ya da ne bileyim
Sadri Alışık gibi olgun
Ve hesapsızca kabullenecektim
İçimde kalmasını aşkımın
Sen anlayıncaya dek
Söyleyemeyecektim
Evinizin önünden geçerken
Başımı önüme eğip
Perdenin ardından baktığını
Düşünecektim
Muhallebicide olacaktı ilk randevumuz
Belki ona da gelemeyecektin
Cebimde nal gibi iki buçukluk
Çaresiz bekleyecektim.
En büyük hayalim
Bir sahil kenarında
El ele yürümek olacaktı
Hava kararmadan giderken sen
Ardından el sallayacaktım
Adın belki Ayşe olacaktı
Belki Leylâ.
Belki de sana sadece
Sevdiceğim diyecektim
Ve yağmur ıslatırken saçlarını
Üzerinde hırkam
Ben heyecandan üşüyecektim
Bin dokuz yüz yetmiş dokuzdu
Çocuktum
Gelecektin biliyordum
Sana bir mektup yazdım
İçinde tüm ümitlerim
Bir de sevgim
Gel al mektubunu artık
Hem sana hem bana yazık...